logo s-Gravendeel

Digitaal dorp
s-Gravendeel

Alles over s-Gravendeel...
Afbeelding bij nieuwsitem 'Bevrijding 's-Gravendeel in 1945' Foto's: W. Vergeer
03apr 2020

Bevrijding 's-Gravendeel in 1945

Bij de hoofdingang van cbs De Bouwsteen aan De Vlasakker in 's-Gravendeel hangt een levensgroot spandoek met daarop een iconische foto van de Canadese bevrijders op het schoolplein van de Chr.Nationale School aan de Langestraat.

Deze school zou later Eben-Haëzer heten en is in 2003 gefuseerd met De Wegwijzer. In 2005 fuseerden beide scholen en werd het De Bouwsteen in een nieuw gebouw aan De Vlasakker. De school aan de Langestraat werd gesloopt en maakte plaats voor een kerkgebouw en twee woningen.

Voor grootouders die hun kleinkinderen op De Bouwsteen halen of brengen is deze bijzondere foto verbonden met een nooit te vergeten mijlpaal in de geschiedenis van het dorp: de bevrijding, dit jaar 75 jaar geleden!

De destijds 14-jarige Corrie Baars schreef in haar dagboek, dat ze dat laatste oorlogsjaar bijhield, het volgende over deze gebeurtenis:

"Dinsdag 8 mei (1945, red.). Om 8 uur vanmorgen zullen de Canadezen arriveren. Het is niet officieel 750 man zal er komen. Het publiek wordt verzocht kinderwagens en fietsen thuis te laten. Om 11 uur ging er de roep: "De Canadezen zijn aan het veer."(.....) Het was pas een kwartier later toen riepen ze weer: "De Canadezen zijn aan de Smidsweg. We vlogen naar school (aan de Langestraat, red.). daar was het een drukte van belang. Ik stond gelukkig vooraan. Daar kwamen de auto's aangevlogen. Het was een daverend gejuich. Ze riepen en joelden allemaal door elkaar. Een paar officieren waaronder de overste en een kolonel bij was inspecteerde de ondergrondsen die allemaal op het schoolplein in de houding stonden. De mensen zongen het Wilhelmus. De Canadezen salueerden. Toen het uit was deelden ze cigaretten aan de ondergrondsen. Na het bevel "op de plaats rust" mochten ze de cigaretten aansteken. Er was een erge, grote, dikke Canadees bij het leek wel een reus. Kleine kinderen gingen met een vader handjes geven en kregen dan chocolade of zuurtjes. Uit de achterste auto begonnen ze cigaretten te gooien. Ik had er niet graag bij gestaan want de mannen begonnen bijna te vechten."  (Tekst integraal overgenomen)

Corrie Baars was 14 jaar en schreef haar dagboek tussen oktober 1944 en mei 1945 in 4 schriftjes. Ze woonde destijds in de Rijkestraat en zat op de MULO in Dordrecht. Daarvoor ging ze zelf naar de Chr.Nat. lagere school en heeft er ook later zelf les gegeven als onderwijzeres.

Haar schoonzoon, Reinier Mudde, heeft haar dagboek uitgewerkt en een serie lesbrieven ontwikkeld. Afgelopen jaar heeft Will van Velsen van de Historische Vereniging een presentatie gegeven voor de groepen 8 van De Bouwsteen. Daarna werd een Skype verbinding gemaakt met Corrie Baars zelf, die in Ede woont en dit jaar 90 hoopt te worden! De kinderen hadden tientallen vragen bedacht die de basis vormden voor een gesprek over haar dagboek en haar ervaringen als jong meisje in die oorlogsjaren.

Het was de bedoeling dat dit jaar de draad zou worden opgepakt met o.a. een wandeling langs markante punten uit het dagboek. Helaas moet dit gezien de huidige omstandigheden worden verzet naar de toekomst.

Wel zal binnenkort een serie bevrijdingsverhalen in boekvorm worden uitgebracht ter ere van 75 jaar bevrijding. Het dagboek van Corrie zal hierin ook een plaats innemen! Het erfgoedhuis Zuid-Holland had deze boekpresentatie bij de Commissaris van de Koning voor 1 april op de kalender staan, maar ook dat is door de huidige crisis uitgesteld.



Deel dit bericht met je vrienden!