Gedicht van oktober 2025
De wolken
De wolken –
ze trekken zonder haast voorbij:
plooibare gebergtes, doorschijnende kolossen,
niet van zins om te blijven.
Liever oplossen, liever verwaaien,
in het verschiet liggen,
hoger dan de vogels,
hoger dan de bergen reiken
en verdwijnen.
De wolken –
ze verhoren de dorst van het land,
verschijnen als engelen
in viltgrijze, in zonwitte gewaden,
kleden zich laagje voor laagje uit:
zoveel verleidelijkheid dat we blijven kijken,
zien hoe ze zich geven,
druppel voor druppel,
tot het land drinkt.
Wat malen wij om een Sixtijnse kapel, een kathedraal van Florence
als hier om de haverklap engelen verschijnen,
de lucht elke minuut aan een renaissance begint?
De wolken –
ze bloeien maar even:
in de ochtend schelproze tulpen,
een schaduwboeket in de nacht.
Maar wie vreest hun zwarte gedaantes?
Wie ligt er wakker?
Jij niet en ik niet – we slapen.
In een droom varen bergen voorbij.
De wolken zullen waken
tussen ons en het zwart.
Liesbeth Goedbloed
Foto: Nieuwe Oosterse Polderdijk, Liesbeth Goedbloed.
Liesbeth Goedbloed brengt in december een bundeling uit van haar mooiste Hoeksche gedichten. Het wordt een bibliofiele uitvoering, op hoogkwalitatief papier, vormgegeven door de veelvuldig bekroonde vormgever Steven van der Gaauw. Bestellen via info@liesbethgoedbloed.nl. Wie voor 10 november intekent, krijgt een bundel met een persoonlijke opdracht. Prijs: € 18,-.
