Gedicht voor de Maand Mei 2025: Vogels (Voor wie in de lente weer eens voor een open brug moet wachten)
De vogels
De vogels –
ze kwamen, namen het luchtruim in,
vulden die blauwe danszaal boven ons
met roffels, trillers en ratels,
met zang.
De vogels –
ze legden op grote hoogte een wegennet aan.
Boven ons zijn wegen die wij niet kennen.
Boven ons zijn wegen die wij nooit gaan:
een Route du Soleil van Noord naar Zuid,
terwijl wij stilstaan voor de Haringvlietbrug,
en wachten, en naar boven kijken.
De vogels –
ze trekken zomaar voorbij,
kennen geen grenzen,
lezen geen kaarten.
Waren wij maar zo luchtig!
Hadden wij maar vluchtroutes en vederlichte geraamtes
en vleugels en zelfgemaakte, zacht ruisende jassen.
We zouden opstijgen.
We zouden zingen en fladderen.
We zouden de zomer maken.
We zouden plaatsnemen
op de dansende notenbalk van een hoogspanningskabel,
in het wolkenblauw een liedje schrijven,
het onhoorbaar voor de aarde zingen.
Liesbeth Goedbloed
(Voor wie in de lente weer eens voor een open brug moet wachten.)
